Projekt „Mewa. Maria Ewa Łunkiewicz-Rogoyska: monografia, strona internetowa i warsztaty twórcze” został zrealizowany w 2019 roku w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Celem strony internetowej jest przede wszystkim popularyzacja osoby i twórczości Mewy, udostępnienie reprodukcji jej dzieł, a także dostarczenie zainteresowanym wskazówek do dalszych poszukiwań. Monografia (która powstała w formie elektronicznej) posiada charakter naukowy, będę podejmowała kroki zmierzające do jej wydania drukiem. Bazą obu opracowań była praca magisterska poświęcona Marii Ewie Łunkiewicz-Rogoyskiej, napisana pod kierownictwem naukowym prof. dr hab. Marii Poprzęckiej w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, obroniona z wyróżnieniem w 2001 roku. Praca została zaktualizowana: uzupełniona o efekty kwerend archiwalnych, nową literaturę przedmiotu, zostały także uaktualnione katalogi wystaw i dzieł artystki.
Dołożyłam wszelkich starań, aby ustalić autorskie prawa majątkowe do prezentowanych reprodukcji. W razie jakichkolwiek zastrzeżeń w tej sprawie proszę o kontakt.
Będę wdzięczna Czytelnikom za wszelkie uwagi oraz uzupełnienia dotyczące prezentowanych treści, a także informacje dotyczące nieznanych mi dzieł Mewy i faktów z jej życia.
O autorce
Barbara Gołębiowska – muzealniczka, edukatorka, historyczka sztuki. Kierowniczka Działu Edukacji w Muzeum Józefa Piłsudskiego Sulejówku, wcześniej edukatorka i koordynatorka programu dla rodzin w Muzeum Narodowym w Warszawie. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Warszawskim, studiowała również w Szkole Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, a także na studiach podyplomowych z zakresu ochrony dziedzictwa kulturowego na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Prowadziła zajęcia z estetyki, teorii i historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim i w Wyższej Warszawskiej Szkole Humanistycznej. Od 2018 roku sekretarz zarządu Stowarzyszenia Forum Edukatorów Muzealnych.
Kontakt: bgolebio@tlen.pl
Podziękowania
Pragnę serdecznie podziękować wszystkim osobom, które pomogły mi w realizacji projektu. W pierwszej kolejności składam podziękowania Rodzinie artystki za okazane mi zaufanie, poświęcony czas oraz możliwość wykonania zdjęć dzieł Mewy i udostępnienia ich w moich opracowaniach. Szczególne podziękowania kieruję także do Anki Ptaszkowskiej, wspierającej mnie na każdym etapie tej pracy zachętą, radą i inspiracją, za jej obecność i niezwykłą możliwość prowadzenia pasjonujących rozmów o Mewie i sztuce w Zalesiu Górnym, Warszawie i Paryżu. Dziękuję Tadeuszowi Rolke i Wiesławowi Borowskiemu, którzy zgodzili się udzielić mi wywiadów o Mewie, a także Cezaremu Pieczyńskiemu i Grzegorzowi Musiałowi za inspirujące rozmowy i zgodę na opublikowanie dzieł Mewy ze zbiorów Galerii Piekary i Fundacji Signum. Dziękuję mojej cioci prof. dr hab. Teresie Jaroszewskiej, która przecierała dla mnie ścieżki w paryskich instytucjach i wspierała perfekcyjną znajomością języka francuskiego, a także pani Claire Mizrahi za pomoc w dotarciu do archiwów École nationale supérieure des arts décoratifs. Bardzo dziękuję mojemu kuzynowi Marcinowi Jaroszewskiemu, który wykonał zdjęcia obrazów Mewy ze zbiorów prywatnych. Dziękuję pracownikom muzeów, bibliotek i archiwów za pomoc w uzyskaniu zgód na publikację reprodukcji obrazów artystki, a także za dzielenie się cenną wiedzą dotyczącą dzieł Mewy. Szczególne podziękowania kieruję do pracowniczek Muzeum Narodowego w Warszawie: pani kustosz Anny Manickiej, a także Marty Kochlewskiej z Działu Edukacji za pomoc w organizacji warsztatów edukacyjnych. Dziękuję koledze Ireneuszowi Miturze za stworzenie tej strony, profesjonalizm i cierpliwość. Dziękuję wszystkim pozostałym osobom, które w różnych momentach wspierały mnie w moich badaniach i poszukiwaniach. Mam nadzieję, że dzięki nam Mewa zajmie takie miejsce w polskiej historii sztuki, na jakie zasługuje.